Wie voelt zich niet bevoorrecht om 's ochtends warm brood te kunnen eten, toch? Zie meer curiosa over brood!
Voedsel dat als het meest populaire ter wereld wordt beschouwd en op talloze verschillende manieren kan worden geproefd.
Studies wijzen dat uit brood het begon minstens zesduizend jaar geleden te worden geproduceerd, daar in de regio Mesopotamië, het huidige Irak.
Aan de andere kant is het hele fermentatieproces gegroeid uit een techniek die de Egyptenaren ontwikkelden, rond 400 voor Christus.
Oorsprong gekoppeld aan de neolithische revolutie, het begin van de sedentaire levensstijl van de mens.
Met de grote ontwikkeling van de landbouw was tarwe een van de eerste granen die bij deze activiteit werd gebruikt.
Daarna verspreidde het zich naar de andere oude beschavingen.
Het wordt echter niet altijd op dezelfde manier gedaan en is niet altijd op dezelfde manier gedaan. Door de jaren heen is de productie verbeterd en veranderd, wat heeft geleid tot het brood zoals we het nu kennen.
Vroeger werd het product zo noodzakelijk dat het als ruilmiddel werd gebruikt.
In die zin gebruikte de farao het als betaling voor bewezen diensten.
Zie meer over brood
Al in de Middeleeuwen ontstond de figuur van de bakker, en brood het werd thuis al geproduceerd door de boeren.
Maar door technische en agrarische tekortkomingen was het product niet van goede kwaliteit.
Beetje bij beetje begonnen ze zich te organiseren in corporaties en kregen ze meer controle over het productieproces. Na verloop van tijd kregen ze prestige bij de rechtbanken.
Hiermee kreeg het meer kracht met de ontwikkeling van tarwemaaltechnieken waar ze in de 19e eeuw met de Industriële Revolutie al door stoom werden aangedreven.
Zo werden deze producties op grote schaal gemaakt, met als doel niet alleen de arbeidersklasse maar ook de bazen te voeden.
Momenteel wordt het over de hele wereld geproduceerd, op verschillende manieren, en voedt het duizenden mensen.
We weten dat Jezus Christus om zoveel redenen ervoor koos om onder ons te zijn in de vorm van brood. Dat het, door toegewijd te zijn, deel wordt van zijn Lichaam, versterkt in gemeenschap.