ზუსტად არ ვიცით, საიდან გაჩნდა ყავა, მაგრამ ლეგენდები ადასტურებენ, რომ მისი გამოჩენა იყო ეთიოპიის რეგიონში.
სასმელი აღმოაჩინა მწყემსმა, სახელად კალდიმ, რომელმაც შენიშნა ყავის მცენარე და გადაწყვიტა მისი თხებისთვის გამოკვება.
მოგვიანებით შეამჩნია მათ შორის განსხვავებული ქცევა, უფრო მონდომებული და აქტიური, ამიტომ ნაყოფი კარგი არ მიაჩნდა.
ამიტომ, მან გადაწყვიტა სხვა ბერების დახმარებით, ნაყოფი კოცონში ჩაეყარა. მაგრამ მან არ ჩათვალა კარგი სუნი, რომ ასე გამოვიდოდა და გადაწყვიტა, სცადა.
ფაქტობრივად, პირველი ჩანაწერები ყავის ეს იყო დაახლოებით 575 AD, ეს იყო პერიოდი, როდესაც ლეგენდები იყო ნახსენები.
თუმცა, ხილს ეთიოპელები ჭამდნენ და ამზადებდნენ ხილის საჭმელად შენახვით ან ალკოჰოლური სასმელების შექმნით.
უკვე ჩასული არაბეთში, იგი განიხილებოდა, როგორც კომერციული პროდუქტი, რომელიც ეხმარებოდა ძალაუფლების მოპოვებას და იმდროინდელი ეკონომიკის გადაადგილებას.
შეიტყვეთ მეტი ყავის შესახებ
როცა ლაპარაკობდა საიდან მოვიდა ყავა, ასევე მნიშვნელოვანია ვისაუბროთ მის დასაწყისზე ევროპაში 1615 წელს ქალაქ ვენეციაში.
სწორედ იქ მოიპოვა უფრო დიდი ხილვადობა ყავის მომზადების პოპულარიზაციის გზით მისი გამოწვისა და დაფქვის გზით.
ქვეყნის კლიმატთან ერთად, დარგვა ძალიან კარგად დასრულდა და გახდა სასმელის ერთ-ერთი მთავარი მწარმოებელი.
მთლიანობაში, ბრაზილია ითვლებოდა მსოფლიოში მწვანე ყავის უმსხვილეს მწარმოებელ და ექსპორტიორად.
პლანეტის ერთ-ერთი უმსხვილესი მომხმარებლის სიაში ყოფნის გარდა, ფინეთი პირველია.
საერთაშორისო ორგანიზაციის ცნობით ყავისფინეთი ყოველწლიურად მოიხმარს 12 კილო მარცვლეულს ერთ მოსახლეზე, რაც კვირაში 225 გ.
ტრადიციების მიხედვით მომზადების მრავალი გზა არსებობს ყავამაგალითად, იაპონიაში სასმელს ცივად მიირთმევენ.
საფრანგეთში მას ურევენ ვარდკაჭაჭას, უკვე ახლო აღმოსავლეთსა და აფრიკაში ყავა მიიღეთ კომპანიონები, როგორიცაა ჯანჯაფილი, დარიჩინი ან ნიორი.
ასევე, იტალიაში მისი მომზადება შესაძლებელია ლიმონით, ხოლო საბერძნეთში მას მიირთმევენ ჭიქა ცივ წყალთან ერთად.
უკვე გერმანიაში სასმელს ათქვეფილი ნაღებით ან შესქელებული რძით ატკბობენ.
საბოლოოდ, შვეიცარიაში სასმელს უმატებენ კირშს, რომელიც ცნობილია როგორც ლიქიორი.