თავდაპირველად, Purussaurus brasiliensis, როგორც ნიანგი ყველაზე დიდი, რაც კი ოდესმე ყოფილა ჩვენს პლანეტაზე.
ასევე ცნობილია, როგორც მდინარე პურუსის ხვლიკი, მისი სიგრძე შეიძლება იყოს 12 მეტრამდე.
ის ნიანგი ის ცხოვრობდა სამხრეთ ამერიკის ამაზონის ტროპიკულ ტყეში და ნაკბენი უფრო ძლიერი იქნებოდა ვიდრე ტირანოზავრი რექსი.
ეს იყო ყველაზე სრულყოფილი ნამარხი სახეობათა შორის, რომელიც ოდესმე აღმოჩენილა აკრის ფედერალური უნივერსიტეტის (Ufac) პალეონტოლოგიის ლაბორატორიის მიერ.
მათ შორის სხვადასხვა კურიოზები ამის შესახებ ცხოველიკვლევების თანახმად, პირველი პურუსაურის ნამარხი აღმოაჩინეს 1892 წელს მდინარე პურუსის ნაპირებზე.
ცხოველი გადაეცა ბოტანიკოს ჟოაო ბარბოსა როდრიგესს, რომელიც იმ დროს პასუხისმგებელი იყო ამაზონის ბოტანიკურ მუზეუმზე და იყო პირველი, ვინც ცხოველის კლასიფიკაცია მოახდინა.
ეს მდინარე გადის პერუსა და ბრაზილიის შტატებში აკრესა და ამაზონასში.
ამის შემდეგ, 2019 წელს, მხოლოდ 11 წლის ბიჭმა, სახელად რობსონ კავალკანტემ, მდინარე აკრის ნაპირზე ნამარხი შემთხვევით იპოვა.
ეს ნამარხი იყო პურუსაროს ყბის ნაჭერი.
ცხოველი, რომელსაც შეეძლო 12 მეტრზე მეტი სიგრძის მიღწევა, ყბებში გასაკვირი ძალა ჰქონდა.
ამით იგი გახდა ერთ-ერთი ყველაზე დამანგრეველი ნაკბენი, რომელიც 2-ჯერ აჯობა ტირანოზავრ რექსის.
საშუალოდ, ცხოველს, თავისი ისტორიული ისტორიისთვის, დიდი ზომის გამო ყოველდღიურად სჭირდებოდა მინიმუმ 40 კილო ხორცი.
დღემდე ტარდება კვლევები და მიუთითებს, რომ ეს სახეობა კაიმანს - აჩუს უკავშირდება. ეს სახეობა ცხოვრობს ექსკლუზიურად სამხრეთ ამერიკაში და შეიძლება მიაღწიოს ექვს მეტრს.
იმავე კვლევებმა დაასკვნა, რომ ეს მმართველობა დასრულდა ანდების აღზევების შემდეგ მალევე, რადგან მან დიდი გავლენა მოახდინა მთელ კონტინენტზე.
ამ თვალსაზრისით, რამაც გამოიწვია მრავალი ცვლილება, განსაკუთრებით ამაზონის რეგიონში, რითაც გადაშენდა ეს დიდი პურუსაუროს ცხოველი.